İzmir’li dağcıların geleneksel olarak her yıl gerçekleştirdikleri Mahmut Dağı “Atatürk’e Saygı Tırmanışı” etkinliğine Ayşen’le birlikte İDADİK bünyesinde katıldık. Sabah 9’u 5 geçe Kemalpaşa Yukarıkızılca köyünde başlayan törenlere katılan dağcılar meydanı doldurmuşlardı. Bölge insanları taşıtlarıyla gelen dağcılara Türk Bayrakları hediye ettiler. Tören alanı bayraklarla donanmış, herkes coşkulu bir heyecan içinde. Meydandaki hoparlörlerden yükselen marşlardan sonra Saygı Duruşu, İstiklal Marşı ve yapılan konuşmalarla Atatürk ve Cumhuriyet olgusu yüceltildi. Arkasından rehberleri önderliğinde guruplar Yukarıkızılca sokaklarından geçerek Mahmut Dağı zirvesine doğru tırmanışa geçtiler.

Biz de Ayşen’le İDADİK ve DEDAK dağcılarından oluşan 33 kişilik bir kafile olarak yürüyüşe başladık. Mahmut Dağı zirvesine giden değişik parkurlarda çeşitli gruplar ve bireysel olarak etkinlik yapan dağcılar arasında birçok arkadaşımızla karşılaştık. Bu anlamlı etkinlik adeta İzmir’li dağcıların şenliği halinde sürdürüldü.

Bizim buluduğumuz grubun başında Türkiye Dağcılık Federasyonu Başkanı Alaattin Karaca olduğunu daha sonra farkettim. Zira Artçı olduğum için en arkada yürümek zorunda kaldım. Bu nedenle hep önlerde yürüyen Ayşen’le ayrı kaldık. Yukarıkızılca’dan Mahmut dağı zirvelerine doğru bakarak sağ taraftan yükseldik ve muhtamelen bir patikadan ilk defa yürüdüm. Zirve altındaki mola yerine geldiğimizde dağcı grupların kalabalığından ayrılarak İDADİK olarak ayrıca tırmanışa devam ettik. Kısmen yoldan, daha ziyade kestirme dik olarak yükseldik ve yukarılarda zirveye giden varyant yola ulaştık. Yolda daha önce hiç görmediğimiz kadar çok dağcı, kimi yukarı çıkıyor kimi aşağıya iniyor ve hatta bazıları koşuyorlardı.

Yükseldikçe manzara çok güzelleşiyor; mola yerinden önce Nif Dağı zirveleri ve sonra Mahmut zirvesine doğru Dededağ yükseltileri. Ancak öylesine şiddetli bir rüzgar var ki durup da manzaranın tadını çıkaracak halimiz yok. Özellikle Ayşen çok yoruldu; rüzgarın gözlerinden yaş getidiğini söylüyor. Değil manzara seyretmek etrafını görmekte zorlanıyormuş. Oysa güneş çok parlak, bu soğuk havada çok uzakları izlemek mümkün. Biz  yukarı çıkarken hemen zirvedeki gözetleme kulesi tarafından parladığı için kulede dalgalanan bayrağı seyretmekte zorlanıyoruz.

Zorlansak da nihayet Ayşen’le birlikte zirveye varıyoruz. Bizden önce gelmiş İdadik elemanları bizleri kutluyorlar. Diğer gruplara ait dağcılarla birlikte şiddetli rüzgara karşı Gözetleme Kulesinin siperine sığınıyoruz. Burada hep birlikte saygı duruşu yaptıktan sonra fotoğraflar çekiliyor ve fazla oyalanmadan dönüşe geçiyoruz.

Rüzgardan bir an önce kurtulmak için varyant yolda biz de hafif koşarak iniyoruz. Ormana girince rüzgar hafifliyor ve mola yerinde öğle yemeği yiyoruz.

Mola yerinden ayrıldıktan sonra klasik rotadan nispeten rahat bir zemin ve çevredeki sonbahar renklerinin arasından sadece bir mola vererek Yukarıkızılca’ya kadar devam ediyoruz. Köy meydanındaki kahvelerdeki dağcı kalabalığından neredeyse oturacak sandalye bulmakta zorlanıyoruz ama ne gam: Güzel bir zirve tırmanışını Atatürk’ümüz anısına gerçekleştirdiğimiz için çok keyifliyiz. Çaylar, kahveler içildikten sonra diğer dağcılarla birlikte taşıtlarımıza binip İzmir’e dönüyoruz.

Bu anlamlı ve zorlu etkinlikte çektiğim fotoğraflardan seçtiklerimi aşağıdaki linkten izleyebilirsiniz.

Not: Aşağıdaki fotoğrafları, herhangi birine tıklayıp, açılan penceredeki veya klavyeniz üzerindeki ok işaretleri yönünde izleyebilirsiniz.

Mahmut Dağı etkinliklerimizin dökümü aşağıda verilmiştir: