Bütün Çocukların Babalar Gününü Kutluyorum (21 Haziran 2009)

Babalar Günü başlıklarını görünce gazetelerde, doğal olarak önce kendi babamı ve çocukluk günlerimi düşündüm. Annem ve babam görücü usulü ile evlenmiş ve asla uyuşamayacak kadar farklı kültür, tahsil ve karakterde bir çift olduklarından mutlu bir evlilik yaşayamadılar. Tabi bu durumda ben de o günleri çok güzel günler olarak hatırlayamadığımdan olacak, çok sevmem babalar günü muhabbetlerini. Ancak bu özel güne başka bir bakış açısı getirince biraz olsun rahatlama hissedebiliyorum. Bunu biraz açayım da ne demek istediğim anlaşılsın.

Yeryüzüne gelen her insan nerede doğacağına karar veremez kuşkusuz. Hangi coğrafyada yaşayacak, ebeveynleri kim olacak bunları bilemez ve seçemez. Doğal olarak yaşama başlarken şanslı insanlar olduğu gibi şanssız olanlar da olacaktır. Bunu seçme olanağımız yok. Ama seçebileceklerimiz ve de yapabileceklerimiz var. Bunların başında her türlü koşulda bizler iyi anne ve baba olabiliriz. İyi anne baba olmak da çok geniş bir konu olduğundan onu da ayrı bir yazıda irdelemek isterim. Şimdilik şu kadarını ifade edeyim bu şansı iyi değerlendirebilirsek, yani iyi bir ebeveyn olabilirsek, en azından Babalar Günü veya Anneler Günü gibi özel günleri keyifle yaşayacak anılarımızı oluşturabiliriz.

Kendi hesabıma ifade edecek olursam baba olmamı vareden çocuklarımın varlığı mutluluk vermede yetiyor bana. Onlarla gurur duymaktan öte sadece var olmuş olmaları bile beni mutlu bir Baba yapıyor. O halde Babalar Günü onların sayesinde bizlere tahsis edilmiş oluyor. Bu nedenle Babalar Gününde çocuklarımı minnettarlıkla hatırlıyorum ve onlara sarılıp bana verdikleri bu gurur ve mutluluk için onları kucaklamak istiyorum.

Şu anda onlar yakınımda değiller, onlara sarılamıyorum ama var olmaları beni mutlu etmeye yetiyor. Eğer onlar mutlu, sağlıklı ve başarılı olurlarsa mutluluğum kuşkusuz katmerleniyor. Onların başarıları kendi yapamadıklarımdan ve başaramadıklarımdan kalan doyumsuzluklarımı tedavi ederken, mutlulukları bana da ilave mutluluk veriyor.

Benzer şekilde rahmetli annemi Anneler günlerinde değil de kendi doğum günümde arar ve kutlardım. Zavallı kadıncağız önceleri bu kutlamayı kabul etmediyse de açıklamalarımdan sonra düşündüklerimi zoraki kabul edip teşekkür eder ama bu yaklaşımımı hep garipserdi. Oysa doğum günümde benim bir marifetim yoktu ki kutlanacaktım. Ama beni vareden ve doğuran annem ise her türlü kutlamayı hakediyordu. Bu nedenle doğum günlerimde hep annemi arayıp kutlarken doğum günümü kutlayanlara bir şey demeden, o iyi temennileri içimden sessizce anneme gönderirdim.

Babalar gününde bütün çocukların Babalar Gününü kutluyorum.

Bütün Çocukların Babalar Gününü Kutluyorum (21 Haziran 2009)” hakkında 4 yorum

  1. Valla Şinasi abi, doğrusu biz de pek anne baba sevgisi göremedik. Rahmetli babam çok sigara ve içki içerdi. Ben hayatımda hiç (alkol pek nadir) sigara içmedim. Çocuklarıma da zararlarını göstermeye çalışıyorum. Baba olmak gerçekten ayrı bir güzellik, gurur verici… Görüşmek dileğiyle.. Kadir Konal

  2. Evet, sen bu konuda oldukça ders vericiydin; bize de yapamamız gerekenleri söylemiştin. Biz kim miyiz? İnci – Fuat Erol.
    Sizleri zaman zaman anıyoruz. Bu anmalardan birinde, geçen gün, Facebook’da var mı bir bakalım dedik. Google’dan girdim, bu siteni gördüm. İnci ile okuduk, çok duygulandık. Sizleri özlediğimizi daha çok farkettik.
    Oğlumuz Barkın doğal bitkisel ilaç satışı yapıyor; daha evlenmedi.
    Mail atarsan daha detaylı görüşürüz. Hepinize selamlar.

  3. Şinasi abi, merhaba. Bülent benim adım. Yazlık komşun Kadir’in kardeşiyim. Öncelikle siteni ziyaret ettiğim ilk andan itibaren zamanın nasıl geçtiğini anlayamadım. Yaşamış olduğun çocukluğun, serüvenle dolu hayatın, sana kazandırdıkları deneyimlerin ve sporcu kişiliğin bana “hayatta başarılı olmak için yaşın, yaşam tarzının, maddi durumunun her ne olursa olsun sağlıklı yaşam için engel olmayacağını” öğretip cesaretlendirdi. Başarının devamını diliyorum. Başta sağlık olmak üzere… Sitende dolaşırken beni duygulandıran ve gerçekten de kişiliğini bir kez daha tebrik ettiğim bir makeleye benzer yazın ile karşılaştım ki bu yazı gerçekten beni baba olma konusunda daha çok cesaretlendirdi. Babalar günüyle ilgili yazmış olduğun duygu dolu sözcüklerini keyifle okudum. Evet Abimin yorumuna aynen katılıyorum. Abim gerek ailemizin maddi problemleri, gerekse sporla ilgisi olduğu için çok erken yaşlarda kendi ayakları üzerinde durmak zorunda kaldı. Abim baba sevgisini tatmamış olabilir ama ben abimin sayesinde baba sevgisini tattım. Abimin sayesinde çocukluğumu yaşadım, onun sayesinde oyuncaklarım oldu, onun sayesinde kimseye muhtaç olmadım, onun sayesinde okudum, onun sayesinde Türkiye’yi gezdim, onun sayesinde işe girdim ve onun sayesinde evlenip yuva kurdum. Eğer şu anda sigara ve alkol kullanmıyosam abimin sporcu kişiliğinden esinlenip nasihatlerinden faydalanıp icra ettirmemden kaynaklanıyor. Yani baba sevgisini ben Abimde tattım. Sağolsun Abim; çocuklarına baba olduğu gibi, bu yaşıma kadar beni de babalık duygularından mahrum etmedi. Şinasi Abi, kısacası Beni, yazmış olduğun ders verici Babalar Günü ile ilgili yazıyla aydınlattığın için, Abime de beni babalık duygularından mahrum etmediği için, her ikinize de teşekkür ederim :((

  4. Sevgili Bülent,
    Çok içten ve duygu dolu bir yorum göndermişsin. Teşekkür ederim.
    Kadir’i tanıdığım için yazdıklarını anlayabiliyorum. Hissettiğin bu duyguları içtenlikle ifade etmen her türlü takdirin üzerinde. Kutlarım. Takdir, minnet ve sevgi dolu vefa duyguları yaşamda içimizi ısıtan çok kıymetli değerlerdir. Selam ve sevgilerimle mutlu günler dilerim..

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir