Mabedi kutsal olmayan bir tapınak anlamında yazıyorum. Muharrem Kaya’nın harika tercihiyle seçtiği mekan ve dişiyle tırnağıyla yarattığı yaşam alanı, işletme atölyeleri, üzüm bağı ve meyve ağaçlarıyla şehir hayatına bu muhteşem seçeneği başka türlü tanımlayamıyorum. Payamlı dedim ama köyün içinde değil evi. Köye yakın orman sınırında eğimli arazisinde. Çok yüksek çamların arasına ustaca yerleştirmiş tek katlı … Continue reading →