“Hakkımda” Köşesinden Alıntı: Çocukları Nasıl Büyüttük? (2004)
Çocukları Nasıl Büyüttük?
2006 yılı Temmuz ayında emeklilik kararı alarak 31 yıl hizmet verdiğim Petkim’den ayrıldım. Ayşen de benden 2 ay önce emeklilik hayatına başlamıştı. Menemen Villakent’teki evimizin inşaatı henüz bitmediği için Ankara’ya yerleşmiştik ama, yaz aylarında İzmir’de, Foça Çanak Sitesi’ndeki küçük dairemizde yaz aylarını geçiriyorduk.
Bu dönemlerde arada Petkim’e uğrayıp arkadaşlarımı ziyaret ediyordum. Böyle bir ziyaret sırasıda, bir zamanlar çalıştığım müdürlükteki 2 bayan arkadaşıma uğramıştım. Onlar da çocuk eğitimi üzerine konuşuyorlarmış. Daha doğrusu birisi bir gün önce yaramazlığına dayanamadığı için çocuğuna bir tokat atmak zorunda kaldığı için üzüntüsünü anlatıyormuş. Ben de odaya tam bu sırada girmişim. Birkaç hal hatır sorma cümlelerinden sonra hemen sordular:
İNEBOLU’DAN ANKARA’YA, ATATÜRK ve İSTİKLAL YOLU PROJESİ’nin Kastamonu-İnebolu arasındaki 95 km’lik kısmının yürünmesi etkinliğini, Kastamonu Valiliği bünyesinde Kastamonu Kültür ve Turizm Derneği düzenlemiş ve Türkiye dağcılarını etkinliğe katılmak üze-re Kastamonu’ya davet etmişti. Zirve Dağcılıktan arkadaşım Ayhan Yörük etkinliği bana duyurunca hemen katılma isteğimi belirttim. Milli Mücadelede İstanbul’dan gelen cephane ve diğer lojistik desteğin, kadın çocuk yaşlı yöre halkının efsanevi özverisiyle, İnebolu kıyısında demirleyen gemilerden balıkçı kayıkları ile sahile taşınarak, oradan da kağnılarla Milli Mücadele merkezi Ankara’ya nakledildiği güzergah olan İnebolu-Ankara arasındaki Atatürk ve İstiklal yolunun Kastamonu-İnebolu arasındaki 95 km’lik kısmı Türkiye’nin çeşitli bölgelerinden gelen katılımcılar tarafından 6-9 Haziran 2009 tarihleri arsındaki 4 günlük sürede yüründü.
Sonuda ben de muradıma(!) erdim, “yeme içme sınırsız” bir otelde tatil yaptım! Beni bu tatil için ikna eden yakınlarımla birlikte oteldeki pek çok etkinliğe katıldık. Bu aktiviteler bizi o kadar çok meşgul etti ki, otel dışına çıkacak vakit bulamadığımız gibi beraberimde götürdüğüm 2 kitap ve 2 dergiyi elime dahi alamadım; yedik içtik yüzdük aktivitelere katıldık. Gecelerimizi de canlı müzik ve dans süsledi. Başlıkta sarkastik olarak dediğim gibi, bir bakıma adeta otele hapsolduk!
Türkiye’de Suuçan Şelalesi ismini çağrış-tıran başka şelaleler de vardır. Örneğin bunlardan Antalya/Serik ilçesindeki-nin ismi Uçan Su Şelalesi, Alanya’daki Uçan Şelale ve Mustafakemalpaşa’daki de Suuçtu Şelalesi’dir. Bu yazının konusu olan Suuçan Şelalesi ise İzmir’in Menemen ilçesi sınırları içinde yeralmaktadır. Taşıtla ulaşılamadığı için henüz doğal güzelliğini kaybetmeyen bölgede, geçen hafta sonu Petkim Dağcılık Gurubu, Karşıyaka ve Zirve Dağcılık Kulüpleri doğa yürüyüşleri yaptılar. Nispeten daha yağışlı geçen bu seneki kış mevsimi sonrasında suları önceki yıllara kıyasla oldukça çok artan şelaleyi bol bol görüntülediler. […]
Dağcılık yapan arkadaşlar bilirler, yüksek dağlarda kamp yapılan etkinliklerde geceleri gökyüzünde yıldızlar çok güzel görünür. Bunun bir nedeni havanın temizliğidir, diğeri de çevrede şehir aydınlığı yoktur. O kamp gecelerinde gökyüzünde yıldızlar artmış gibi gelir ilk anda. Şehirde geceleri görmeye alıştığımız yıldızları da çıplak gözle bulmakta zorluk çekeriz bu yıldız bolluğu içinde. Böyle müstesna gecelerde gündüz yapılan dağcılık etkinliğinin yorgunluğunu atarken, kamp sakinlerinin sohbeti eninde sonunda yıldızlara gelir. Zira onlar o kadar çokturlar ki…