Ilık ve yağışlı bir hafta sonuna doğru giderken PetkimTrek olarak Dededağ etkinliği yapmayı kararlaştırdık. Rehberimiz Zafer Gürhan rotayı Ovacık üzerinden “Çaldede” zirve ve Parsa diye belirledi.

Ovacık’tan yürüyüşe başladığımızda Saat: 9:30’u biraz geçmişti. Meyve bahçeleri ve üzüm bağları arasındaki yoldan dağa doğru yürüdük. Hava çok ılık, Gökyüzü bulutlarla kaplı. Yemyeşil doğa içinde tertemiz havayı soluyarak yükselirken çok güzel bir güne başladığımızı hissediyorduk.

Yukarılara doğru rüzgârın şiddeti artmaya başladı. Oldukça dik olarak yükseldiğimiz için Dededağı zirvesi kenarındaki gözetleme kulesini görmeye başladıktan sonra Ovacık düzlüğü iyice aşağılarda kaldı. Çaldede türbesine yakın bir noktada, yolun sol alt tarafında Dedenin Pınarı diye anılan çeşmeciği gördük. Hatta Atalay Karataş damlayan bir avuç suyu içti bile. Efsaneye göre Dede sevmediğine su vermezmiş!

Gözetleme kulesinin tel kapısı önünde fotoğraf çektik. Rüzgâr oldukça şiddetli olduğundan oyalanmadan türbenin yanına çıkıp, zirveye doğru devam ettik. En tepede rüzgâr o kadar şiddetliydi ki, fotoğraf çektirmek için dik durmak zordu!

Hemen zirvenin yakınındaki, fırtınalardan yükselemedi için çok büyük dallarıyla adeta büyük bir çadır gibi yayılmış bir çamın dibinde öğle molası verdik. Bu şiddetli rüzgârda doğal olarak çok korunaklı olamayan mola yerimizde fazla kalamadık. Zaten Bağyurdu’na kadar önümüzde çok uzun bir iniş vardı, mola keyfini uzatamazdık, yürüyüşe tekrar başladık.

Sırttan sırttan her iki tarafı da görerek yürüdük. Şiddetli rüzgâra rağmen, yeşil zeminde kardelenler çiğdemler arasında yürümek çok keyifliydi. Aşağılara indikçe orman örtüsünün arasında doğal olarak rüzgârın şiddeti kayboldu. Biz de hızımızı kesmeden Zeybek pınarına kadar devam ettik.

Sonradan yapılan yol çeyrek asır önceden beri bildiğim bu ünlü Dededağı mola yerini tarumar etmiş! Canımız sıkıldı ve ne pınar aradık ne de burada oyalanmak istedik. Zeybek pınarı noktasında yoldan ayrılarak büyük çınarların sıra sıra dizildiği Bağyurdu’na kadar devam eden dere yatağına indik.

Burası kuşkusuz çok başka bir dünya, zemin tamamen çınar yaprakları ile kaplı. Derede o kadar az su var ki, sadece birkaç yerde toprak üstüne çıktığını gördük. Muhteşem Çınarların bulunduğu bu vadi uzun bir film gibi sürdü. Sonunda Bağyurdu’nu gördüğümüzde toprak yola girdik. Sıcak havalarda bu kısımdan yürümek oldukça sıkıcı gelirdi, neyseki bugün hava serin olduğundan zorlanmadık.

Aralarda tek tük güzel taş evlerin bulunduğu Bağyurdu varoşlarından merkeze kadar yürüdük. Meydandaki bir kahvede çaylarımızı yudumlarken hem biraz dinlendik, hem de güzel bir etkinlik yapmanın verdiği keyfi hissettik. Bugün PetkimTrek olarak Ovacık-Parsa rotasında, öğle molası verdiğimiz Dededağ zirvesinden itibaren molasız 1200 metre iniş yaparak, toplamda 19 kilometreyi 7.5 saatte yürüdük.

Bu güzel etkinlikte çektiğim fotoğraflardan ve arkadaşların medyada paylaştığı fotoğraflardan seçtiklerimden hazırladığım albümü aşağıdaki linkten izleyebilirsiniz.

Not: Aşağıdaki fotoğrafları herhangi birine tıklayıp, açılan penceredeki veya klavyeniz üzerindeki ok işaretleri 

yönünde izleyebilirsiniz.