Bu sabah Akbük sahili çok güzel ve erken kalkan Ayşen de bize sahil boyunca eşlik etti. Bu sırada buradaki sahipli köpeklerden “Karlos” da, geri dönmesi için çok uğraşmamıza karşın, bize katıldı. Ayşen Karlos’u geri götürmek için çok çağırdı ama köpek çok kararlı bizimle gelmekte.
Sahilden dağa doğru Akbük dışına kadar bir süre Kaptan Dilek de bizimle oldu. Sonrasında onunla da vedalaşarak bugünkü etkinliğe devam ettik.
Bu sabah hava çok güzel, gökyüzü pırıl pırıl. Dünkü zorlu Ören-Akbük yürüyüşünün tatlı bir yorgunluğu var, ama grup çok keyifli. Kimi zaman konuşarak, kimi zaman şakalaşarak yürüyüşü sürdürüyoruz. Dağa yaklaşırken toprak yollar ve tarla sınırları arasından Karia Yolu işaretlerini aramak eğlenceli bir oyun gibi!
Genelde Karia Yolu işaretleri kolayca bulunuyor, sadece birkaç yerde biraz aradık. Mehmet Tural beraberindeki GPS cihazı ile yolun haritasını takip edebildiğinden, rotayı bulmakta hiç zorluk çekmedik.
Bugünkü parkur düne nispeten kısa olmasına karşın oldukça uzun tırmanışlar yaptık. Önce Akbük’ün doğusundaki duvar gibi yükseltilerin sol kısmında bulunan boyunun arkasına geçtik. Sonrasında da birçok dik çıkışlar yaptık.
Buralarda bambaşka bir atmosfer var. Tarım yapılan alanlardan başka bahçeler ve arada tek tük evler. Bu dağınık yerleşim yerleri topluca Zeytinli köyü olarak adlandırılıyor.
Köy yollarından ilerlerken bir çeşme başında mola verdik. Buradaki limon ağacından kopardığımız limonları yedik. Konuştuğumuz bir köylü buraların eski adının Güdek olduğunu söyledi.
Hava bugün gerçekten çok güzel ve ortam çok keyifli. Heryer yemyeşil ve her tarafta çiçekler kuş sesleri; her şey insana duyumusuz bir keyif veriyor. Bu ara habire de yükseliyoruz. Toplamda 700 metrelere ulaştığımızda hala çıkışımız sürüyordu. Nihayet öğle molası verdiğimizde oldukça yorulmuştuk.
En çok gördümüz pembe çiçekli çalılık bitki üzerine Atalay’la konuştuk. Keneler bu çiçeklere çok gelirmiş, yakınında fazla durmamak gerekli diye tembihledi. Bendeki bu çiçekle ilgili bilgileri aşağıda veriyorum:
Pamuk otu: Cistus türlerine verilen genel ad. Pembe veya beyaz çiçekli ve çalı görünüşünde bitkiler. Cistus Creticus – Karağan, Karağı, Karahan (Silifke Antalya), Karah. Pembe çiçekli bir türdür. Girit ve Kıbrıs adalarında bu türün yapraklarından laden(Ladanum) adı verilen kokulu bir madde elde edilir. Bu tür Batı ve Güney Anadolu’da bol olarak yetişmesine karşılık memleketimizde laden elde edilmemektedir.
Öğleden sonrada yürüşe devam ederken arada gene yükseldiğimiz oluyordu. Bu şekilde yüksele alçala sonunda uzaktan Sarnıç köyü gözüktü. Çok geniş bir alanda dağınık bir yerleşim olması nedeniyle oldukça büyük bir köy.
Çevrede yazlık gibi bir çok güzel ev yapılmış ama ne yaparsınız yapın köyün tarım ve hayvancılık kokusu her yere sinmiş durumda. Her şeye karşın Sarnıç’ın oldukça güzel bir köy olduğunu söyleyebilirim. Köyün büyük camiisine yakın bir kahvede yürüyüşü bitirdik. Karlos etrafta geziniyordu ama Rehber kahvenin kapısı önünde uzanıp uslu uslu bizi bekledi.
Çay ve kahveler içildikten sonra köylülerle vedalaşıp aracımıza geldiğimizde Rehber ortada kalakaldı. Arkadaşlar Rehber’i de götürmek istedi, ancak ne kadar uğraştıysak minibüse bindiremedik. Sonuçta aracın peşinden koşmaya devam etti, ama tabi ki bize yetişemedi.
Akbük’e geldiğimizde herkes denize koştu, ben Ayşen’i bekliyerek dinlenmeyi tercih ettim. Sonra deniz kenarında Kaptan Dilek’le bir balık ziyafeti çektik, günü konuştuk.
Bu nispeten kısa, ama güzel etkinlikte çektiğim fotoğraflardan hazırladığım albümü aşağıda görebilirsiniz.
Not: Aşağıdaki fotoğrafları herhangi birine tıklayıp, açılan penceredeki veya klavyeniz üzerindeki ok işaretleri yönünde izleyebilirsiniz.
